“จะทำอะไรน่ะ ทากะ” เจ้าของเสียงทุ้มเงยหน้าขึ้นจากจอโทรศัพท์เมื่อได้ยินเสียงประตูบ้านถูกเปิด คนตัวเล็กราวกับเด็กหนุ่มหอบหิ้วข้าวของพะรุงพะรังเข้ามา “เค้กไง  ให้โทโมยะ” นักร้องนำผู้มีพลังเหลือล้นหยิบนั่นจับนี่มาออกมาวางอย่างคล่องแคล่ว และรวดเร็วเหมือนคนเป็นไฮเปอร์ เครื่องมือ และ ส่วนผสมต่าง ๆ ถูกจัดการไปทีละอย่างตามกระบวนการของการทำขนมอบ โดยมีโทรุนั่งมองอยู่ห่าง ๆ เสียงตะกร้อไฟฟ้าดังไม่ขาดระยะยาวนานจนโทรุชักสงสัยว่าทากะกำลังทำเค้กหรืออะไรกันแน่ “ต้องใช้เยอะขนาดนี้เลยเหรอ” “อื้ม เอาไปแช่ให้หน่อย” ชามอ่างใบไม่ใหญ่ไม่เล็กถูกผลักมาตรงหน้า เสียงเล็กออกคำสั่งซึ่งคนฟังก็ทำตามแต่โดยดี กลิ่นขนมหอมฟุ้งไปทั้งบ้าน เสียงหวานใสยังคงครวญเพลงเบาๆอยู่ในครัวตามประสาคนชอบทำอาหาร โทรุกลับเข้ามาดูอีกรอบก็ได้เห็นเค้กฝีมือทากะวางเด่นเป็นสง่าแล้วเรียบร้อย “นี่ยังเหลือเหรอ” “อื้ม กะผิดไปนิดหน่อยเลยเหลือเยอะ” ยิ้มร้ายปรากฏบนใบหน้าที่ง่วงงุน โทรุผู้ร้ายกาจที่หลับใหลอยู่ในตัวยามาชิตะ โทรุได้ถูกปลุกให้ตื่นอีกครั้ง เสียงงึมงำบอกเล่าแผนการณ์ไหลลื่นยิ่งกว่าเวลาแต่งเพลง ทากะรับฟังด้วยรอยยิ้มและแววตาไหวระริกราวกับไฟกองใหญ่ที่กำลังลุกโหม โทโมยะที่กำลังบินอยู่เหนือทะเลมหาสมุทรแปซิฟิกพร้อมเรียวตะคงยังไม่รู้สินะ ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นกับตัวเอง ฮ่า ๆ ๆ ๆ ๆ แผนการร้ายเป็นไปตามที่คาด ครีมสดที่เหลือถูกโปะลงบนใบหน้าเจ้าของวันเกิดจนเละเทะไปหมด บ้านช่องเลอะเทอะ โทรุที่โดนลูกหลง เหลือก็แต่เรียวตะคนเดียวที่สะอาดเอี่ยมหมดจด และที่ขาดไม่ได้ ก็คือปาร์ตี้วันเกิดของพี่ใหญ่ร่วมกับสมาชิก ขวดเปล่าวางเรียงรายระเกะระกะ  จานใช้แล้วกองเต็มอ่างรอเวลาเอาเข้าเครื่องในตอนที่เจ้าของบ้านตื่น และมนุษย์ที่รอการเก็บกวาด โคฮามะ เรียวตะ “โมริจัง ..วันนี้เหนื่อยหน่อยนะ” “โทโมะจัง …มีความสุขมาก… Continue reading [Toru x Ryota] Bro